Wiele oznak

40% dorosłych Austriaków cierpi na wypalenie zawodowe

40 procent dorosłych Austriaków wykazuje oznaki syndromu wypalenia zawodowego. Kobiety i mężczyźni są dotknięci tym problemem w mniej więcej równym stopniu. Kobiety lepiej radzą sobie z dużym obciążeniem pracą niż mężczyźni, ale często mają podwójne obciążenie pracą.

W pierwszym stadium wypalenia, bez nasilenia choroby psychicznej, głównymi objawami są spadek wydajności i poczucie wyobcowania. "Czujesz się wyobcowany od swoich kolegów z pracy, od swojej pracy i ostatecznie od samego siebie.

Osoby dotknięte tym problemem to często ci, którzy są szczególnie pracowici i precyzyjni. Zabierają pracę ze sobą do domu, a ich wolny czas staje się coraz "cieńszy". Często pojawiają się problemy w związkach. Do tego dochodzi zwiększona drażliwość. To, co wcześniej nas złościło, nagle sprawia, że jesteśmy bardzo źli" - mówi psychiatra.

Etap 2: "Codzienny doping" i silna drażliwość
Na etapie 2 wypaleniu towarzyszą już fizycznie weryfikowalne zmiany. Są to przede wszystkim podwyższone ciśnienie krwi i stany napięcia, w tym silna drażliwość w wyniku ciągłej nadmiernej aktywacji współczulnego układu nerwowego. "Na tym etapie ludzie często próbują sobie radzić stosując "codzienny doping". Naturalnie "optymalne" są substancje depresyjne - a najłatwiej dostępnym "uspokajaczem" w naszym kraju jest alkohol" - wyjaśnia Musiałek. Kokaina i amfetamina są również często zażywane przez osoby dotknięte tym problemem.

Wypalenie "to nie fanaberia"

Wypalenie nie jest "modą", ale poważnym problemem. Osoby dotknięte wypaleniem w stadium 1 i 2 występują mniej więcej równie często. Osiem procent osób znajduje się w stadium 3 i jest już chorych psychicznie w ramach wypalenia zawodowego. W międzynarodowym systemie klasyfikacji chorób ICD zespół ten jest wymieniony jako stan, który ostatecznie prowadzi do zwiększonego korzystania z usług medycznych.

Etap 3: Wyczerpanie i stany depresyjne
Etap 3 ma ostatecznie znaczenie chorobowe, ponieważ prowadzi do poważnych i długotrwałych stanów wyczerpania, które mogą przekształcić się w ciężką depresję. "Osoby te cierpią na wszystko, co kojarzy nam się z "rozluźnieniem" - brak radości, bezsenność, brak zainteresowania itp. Podczas gdy doradztwo i coaching są głównym celem opieki na pierwszych dwóch etapach, leki przeciwdepresyjne i psychoterapia są często niezbędne na etapie 3" - podkreślił ekspert.

Nawiasem mówiąc, zwykłe "przepracowanie" nie oznacza wypalenia. "Sama duża ilość pracy nie prowadzi do wypalenia. To brak pozytywnej informacji zwrotnej, zła atmosfera w pracy i niesprawiedliwe traktowanie są czynnikami przyczynowymi. Zwłaszcza jeśli twój własny system wartości nie może być zharmonizowany z systemem wartości w pracy". Ale często niemiłe zachowanie w życiu codziennym również odgrywa ważną rolę. Zapobieganie jest ważne, mówi Musalek, szczególnie w miejscu pracy.

Wypalenie jest również problemem dla dzieci
Według psychiatry, problem może dotyczyć także dzieci i młodzieży: "Jest wielu młodych ludzi, którzy popadają w stan wyczerpania i obniżenia wydajności z powodu presji na sukces.

Następnie otrzymują słabe oceny w szkole, co oznacza jeszcze większy stres i może prowadzić do negatywnej spirali". Osoby dotknięte tym problemem stają się wyobcowane od swoich kolegów z klasy, nie chcą już chodzić do szkoły i odmawiają uczęszczania do niej.