Hayaller gerçek oldu:

Viyanalı Ekvador’da yaralı hayvanlarla ilgileniyor

Bojan Ferkovic (solda) turistleri kurtarma merkezinde gezdiriyor:(Bild: SOS)

Viyanalı Bojan Ferkovic, Ekvador'daki hayvan kurtarma merkezinde hayalini gerçekleştirdi.  

Bojan Ferkovic, "Hayvanlara yardım edebileceğim ve onlarla çalışabileceğim bir yere seyahat etmek istiyordum," diyor. Sonunda aradığını, birkaç yıl önce hayvan ticareti ve yetiştiriciliği üzerindeki kısıtlamaların sıkılaştırıldığı Ekvador'da bulmuş. 1993'te kurulan "amaZOOnico" hayvan kurtarma merkezi, başkent Quito'nun güney doğusunda, Amazon yağmur ormanlarına açılan kapıda, arabayla yaklaşık dört saatlik mesafede yer alıyor. Merkez, yaklaşık beş hektarlık bir alanda papağanlar ve diğer papağanlar, coatiler, tukanlar, kaplumbağalar, tapirler, kaymanlar ve çeşitli maymun türlerine bakıyor. Bu hayvanlar yaralı olarak bulunmuş, deneysel laboratuarlardan gelmiş ya da yasadışı yollarla ticareti yapılmıştır.

Yaban hayvanları kurtarma merkezi yalnızca bağışlarla finanse edilmektedir. Merkez ayrıca Bojan Ferkovic gibi gönüllülerin çalışmalarına da güveniyor. Onun çalışma günü sabah 7'de başlıyor. Hayvanları besliyor, sağlıklarını kontrol ediyor ve muhafazaları temizliyor.

Kurtarma merkezinde bir dağ tapiri(Bild: SOS)

Sabah 9.30'daki kahvaltı molasından sonra, turistlerle rehberli turlar veya vahşi hayvanlarla aktiviteler programda yer almaktadır. "Bu bilişsel seviyeyi yükseltmekle ilgili. Maymunlar en talepkar olanlar, kaplumbağalar ise sadece yüzmeyi tercih ediyor. Tukanlar bizimle oynamaya çalışıyor ama biz bundan kaçınmak istiyoruz," diyor Viyanalı. Nihayetinde amaç, hayvanları rehabilite ederek doğal ortamlarına yeniden kazandırmak. Sürüngenlerin doğaya geri salınması daha kolay Kurtarma merkezinde rehabilite edilen 3.500 kadar hayvandan 1.500'ü şimdiden doğaya geri salınmış durumda. "Bunun başarılı olup olmadığı her zaman türe bağlıdır. Maymunlarda bu neredeyse imkansız ama sürüngenlerde daha kolay çünkü insanlarla ilişki kurmuyorlar" diyor uzman.

Papağanlar da kurtarma merkezinde kendilerini evlerinde hissediyor.(Bild: SOS)

İkinci bir besleme turundan ve yardımcıların kaldığı yerdeki gerekli ev işlerinden sonra Ferkovic günü sonlandırıyor. "Nehirde yüzmek, diğer gönüllülerle buluşmak ya da buranın yerli halkı Kichwa'nın etkinliklerine katılmak için yeterli zaman var."

Viyanalı artık çok sayıda sivrisinek ısırığına ve yağmur ormanlarındaki özel ses ortamına alışmış. "Kuşların, maymunların ve kurbağaların sesleri her zaman orada. Sabah uyandığınızda gerçekten çok güzel bir duygu." 28 yaşındaki genç, alışılmışın dışındaki hayatı kesinlikle kaçırmak istemezdi.